Monte Cassino, 1944. Przez cztery miesiące alianci próbują przełamać niemieckie linie. Na tym straszliwym froncie walczą nie tylko Amerykanie i Anglicy, ale również wojska z innych kontynentów, które wir wojny światowej wypluł w Ciociarii: Hindusi, Nepalczycy, mieszkańcy Maghrebu, a nawet batalion Maorysów z Nowej Zelandii. Są tu również Polacy, wojsko złożone z byłych zesłańców do gułagu, którzy walczą na obcej ziemi, by uwolnić się od Stalina i Hitlera. Część tej dziwnej grupy stanowi także tysiąc Żydów, którzy chwytają za broń. Pomiędzy ogniem obydwu armii znajdują się cywile. Kim byli ci ludzie, którzy pomimo zwycięstwa zmierzali ku losowi pokonanych? Jakie ślady pozostawił po sobie ogromny zamęt drugiej wojny światowej? Wyjeżdżając taksówką z Mediolanu, spotykamy Johna Wilkinsa, sierżanta z Teksasu; Rapatę Sullivana, wnuka maoryskiego weterana; Edoarda i Ananda, dwóch chłopaków wychowanych w Rzymie, którzy jadą do Cassino dla ducha przygody, Irkę, która uciekła z getta oraz Milka, polskiego żołnierza żydowskiego pochodzenia, który zmarł w Mediolanie, nie opowiedziawszy dzieciom o doświadczeniu powstałym z okropieństw i odwagi. Ta oto pomiędzy zdarzeniami przebłyskuje myśl główna, że to, co łączy nas z przeszłością, nie jest nakazem czerpania lekcji z historii, lecz materiałem, z którego utkane są nasze najżywsze i najprawdziwsze stosunki; materiałem, za sprawą którego nie przestają istnieć ci, których ukochaliśmy.

Książka niniejsza jest hołdem dla wszystkich żołnierzy 2 Korpusu walczących w bitwie o Monte Cassino. Zamiarem autora było ukazanie bezprzykładnego męstwa i bohaterstwa żołnierzy w ekstremalnych warunkach górskiego pola walki. Książka przedstawia pracę dowódcy 2 Korpusu gen. Władysława Andersa i jego sztabu, ze szczególnym podkreśleniem roli gen. Andersa w tej bitwie.